గీత... అచ్చమయిన పదహారణాల తెలుగమ్మాయి... ఎన్నో పోటీల్లో దేశ ఖ్యాతి ఇనుమడింపచేసిన అమ్మాయి. పతకాల ట్రాక్ పై అలుపుసొలుపు లేకుండా పరిగెడుతూ, వెనక్కి తిరిగి చూసుకోని మంచి అమ్మాయి. పచ్చని పశ్చిమ గోదావరిలో పుట్టి, రాష్ట్ర స్థాయి, జాతీయ స్థాయిలోనే కాకుండా, అంతర్జాతీయ స్థాయిలో కూడా ఎన్నో పతకాలు తెచ్చి, ఇపుదు బీజింగ్‌లో జరుగబోయే ఒలింపిక్ క్రీడల్లో బంగారు పతకం సాధించుకొస్తామని చెప్పిన గీత ఆత్మ విశ్వాసం వెనుక ఎంత కఠోరమయిన శ్రమ ఉందో, తెలుగుకోవాలంటే ఈనాడు నిన్నటి సంచిక చూడండి. లేదా ఇక్కడ క్లిక్కండి.
విశాలమయిన మైదానం.... అత్యుత్తమ సింధటిక్ ట్రాక్... అధునాతన హాస్టల్... అత్యున్నత ప్రమాణాలతో హాస్పిటల్... టెక్నో జిం ... స్విమ్మింగ్ పూల్... సైంటిఫిక్ లాబొరాటారీ, విదేశాల్లో ఒలింపియన్ల శిక్షణ కోసం అందుబాటులో ఉండే సౌకర్యాలివి. స్పాన్సర్లు... పర్యవేక్షకులు అదనం. మరి మనలో ఒకరిగా.. మన మధ్యే ఉంటోన్న సత్తి గీత ఒలింపిక్స్‌కు ఎలా అర్హత సాధించింది? ఎలాంటి వసతులు ఆమెకు అందుబాటులో ఉన్నాయో తెలుసుకుంటే తొలుత ఆశ్చర్యం... తర్వాత ఆవేదన.... చివరికి ప్రేరణ కలుగకమానదు. (పూర్తి పాఠం ఈనాడులో....)
మన దేశానికి ఇంతటి పేరు ప్రఖ్యాతులు రావడానికి కారణమయిన గీత పట్ల ప్రభుత్వ వైఖరి నిజంగా గర్హనీయం. నేను తనతో మాట్లాడిన ప్రతీ సారి, ప్రతీ పోటీలో పాల్గొనే ముందు, మన రాష్ట్రంలో క్రీడాకారుల పట్ల (క్రికెట్, టెన్నిస్ వంటి కొన్ని క్రీడల్ని మినహాయిస్తే), రాష్ట్ర ప్రభుత్వం వ్యవహరిస్తున్న తీరు పట్ల చాల బాధగా మాట్లాడేది. శిక్షణ కోసం ఎలంటి సౌకర్యాలు కలిగించకుండా, ఎటువంటి అండదండలు అందించకుండా, ఒలింపిక్స్ వంటి అంతర్జాతీయ పోటీల్లో పాల్గొని బంగారు పతకాలు తేవాలని ఆశించడం దురాశే అవుతుంది. కాని గీత మాత్రం తన శక్తికి మించి పరిగెట్టి మనదేశానికి పతకాలు సాధించాలని భగవంతుని ప్రార్ధించడం మినహా ఇంకేమి చేయగలము?
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.