భారతదేశంలో హిందూ తీవ్రవాదం ఎక్కువగా ఉందని రాహుల్ గాంధీ చేసిన వ్యాఖ్యలు దేశ వ్యాప్తంగా కల్లోలాన్ని రేపుతున్నాయి. వికీలీక్స్‌ బయట పెట్టిన రహస్య పత్రాల్లో భాగంగా అమెరికా దౌత్యవేత్తతో భారత దేశ అంతర్గత పరిస్థితి గురించి ఆయన చేసిన వ్యాఖ్యలు భారత దేశ సంస్కృతిపై జరుగుతున్న దాడిగా భావించవచ్చు. ఇటువంటి వ్యాఖ్యలు భారతదేశానికి ఏదో కావాలనుకుంటున్న రాహుల్ యొక్క అజ్ఞానానికి నిదర్శనంగా నిలుస్తాయి. వీర కాంగ్రెస్‌ విధేయులు ఇటువంటి వ్యాఖ్యలు తేలికగా తీసి పడేయొచ్చు లేదా తమదైన వక్ర భాష్యం చెప్పవచ్చు. కాని నిజాన్ని ఎవరూ దాచలేరు కదా. రాహుల్ మీద నాకు మొదటి నండి ఒక సదభిప్రాయం ఉండేది. ఒక నూతన తరం ప్రతినిధిగా భారతదేశం ఇప్పుడున్న సమస్యల నుండి బయటపడేయడానికి ఇటువంటి వారు తమ శక్తి యుక్తులను ఉపయోగిస్తారనే భావంతో నేను ఉండేవాడిని. కాని రాహుల్ కూడా సగటు కాంగ్రెస్‌ మార్కు రాజకీయ వాదేనన్న విషయం ఈ వ్యాఖ్యలతో నిర్ధారణ అయిపోయింది.
భారతదేశ చరిత్ర తెలిసిన వాళ్ళెవరయినా ఈ దేశం ఇప్పటివరకు ఎవ్వరిమీదా దాడి చేయడం గాని, ఇతర మతాలతో సామరస్యంగా లేకపోవడం గాని చేయలేదనే నిజాన్ని గ్రహించే ఉంటారు. ప్రపంచంలోని ఏ దేశంలోనూ లేని విధంగా అనేక పెద్దమతాలు భారతదేశంలో పుట్టాయి. బౌద్ధం, జైనం, సిక్కుమతం, ఇంకా హిందూ మతంలోనే అనేక శాఖలు ఈ గడ్డపై పుట్టాయి. ఎప్పుడూ ఏ మతంతోను భారతదేశ సంస్కృతి ఘర్షణ పడినట్లుగా చరిత్రలో లేదు. దానికి బదులుగా అన్ని మతాలను తనకు అనుగుణంగా మార్చుకుని, లేదా వాటికి తగ్గట్లుగా తనని తాను సంస్కరించుకుని, భారతీయ సంస్కృతి ప్రపంచంలోనే ఒక విశిష్టమైన సంస్కృతిగా రూపుదిద్దుకుంది. సరిహద్దులకు ఆవల నుండి వచ్చిన అనేక ఇతర మతాల వారిని కూడా అంటే కిరస్తానీయులను, ముస్లింలను కూడా తనతో పాటు కలుపుకుని ముందుకు వెళుతుంది విశిష్టమైన భారతజాతి. మీరు ప్రపంచంలో మిగతా దేశాలను గమనించండి. ఎక్కడైనా ఒక మతం ప్రబలంగా ఉంది అంటే దానర్థం ఇతర మతస్థులు ఆయా దేశాల్లో ఇబ్బందులు ఎదుర్కొంటున్నారని మనం తెలుసుకోవచ్చు. క్రిసెండమ్‌ (అంటే క్రిష్టియన్‌ మతం ఉన్న దేశాలు) ముస్లింలకు ఎటువంటి ప్రాధాన్యత ఉండదు. అదే సమయంలో ఇస్లామిక్‌ దేశాలలో పరిస్థితులు ఎలా ఉంటాయో అందరికీ తెలుసు. అక్కడ ఇస్లాం తప్ప మరో మతానికి ఎట్టిపరిస్థితిలోను, ఆఖరికి కలలో కూడా చోటు ఉండదు. కనీసం ఎవరి మతం గురించి వారు ప్రచారం చేసుకోవడానికి కూడా అక్కడ ఆంక్షలుంటాయి. ఆ దేశాలలో పనిచేసే హిందువులు తాము అక్కడికి తీసుకెళ్ళే పంచాంగం క్యాలండర్లలో కూడా హిందు దేవుళ్ళ బొమ్మలు లేకుండా జాగ్రత్త పడుతుంటారు. ఎందుకంటే అటువంటి క్యాలెండర్లని ఎయిర్‌పోర్టులోనే చింపి చెత్తలో పడేస్తారట. మతం విషయంలో అక్కడ కఠినంగా ఉంటారు. కాని భారతదేశం యొక్క విషయాన్ని తీసుకోండి. ఇక్కడ అటువంటి పరిస్థితిని కలలో కూడా ఊహించలేము. ఇక్కడ అన్ని మతాల వాళ్ళు పైకి కలిసి సహజీవనం చేస్తున్నట్లుగానే కనిపిస్తూ ఉంటారు. మనం కూడా అలాగే చెప్పుకుంటూ ఉంటాం. కాని వాస్తవ పరిస్థితి వేరు. మైనారిటీ మతాలకు చెందిన ప్రజలు మెజారిటీ ప్రజల మనోభావాలను దెబ్బతీస్తూనే ఉంటారు. వారి సంస్కృతిని విమర్శిస్తూనో, ద్వేషిస్తూనో కాలం గడుపుతారు. విగ్రహారాధన చేస్తే పాపం అంటుతుంది అంటాడు ఒకడు. ఆడవాళ్ళందరూ బొట్టు బిళ్లలు ధరించవద్దు అంటాడు మరొకడు. పుష్కరాలలో, హిందూ పండుగలు చేసుకొనే చోట, వారి పుణ్య క్షేత్రాలలో పాంప్లెట్స్‌ పంచుతూ కనబడతాడు ఇంకొకడు. అసలివన్నీ ఎందుకు? ఏకంగా బాంబులేసి చంపేస్తే వారే (హిందువులే) దారిలోకొస్తారు అని నమ్ముతాడు మరో మతం వాడు. కాని ఎప్పుడూ ఎవర్నీ నిందితులుగా ఇక్కడ చూపించలేదే. ఏ కోర్టు వారికి శిక్ష వేసిన పాపాన పోలేదే. పార్లమెంట్‌ మీద దాడి చేసిన వాళ్ళని, తాజ్‌ హోటల్‌లో మారణహోమం సాగించిన వారిని మీనం మేషం లెక్కిస్తూ, మూడు పూటలా శుభ్రంగా మేపుతున్నాం కదా. ఇంకా సిగ్గు లేని రాజకీయ నాయకులే అటువంటి వారిని వెనకేసుకుని మాట్లాడడం మనం పబ్లిక్‌గా చూస్తూ ఉంటాం. ఇంత జరిగినా కూడా ఈ దేశంలో హిందూ తీవ్రవాదం ఉందనడం సిగ్గుచేటు. అవి రాహుల్ గాంధీ వంటి వ్యక్తికి తగని మాటలు.
ఒకటి మాత్రం నిజం. ఈ దేశంలో మెజారిటీ ప్రజలు తమకు జరుగుతున్న అన్యాయాన్ని చూస్తూ ఉన్నారు. కాని మౌనంగా మాత్రం లేరు. ప్రపంచంలోనే ఒక విశిష్టమైన సంస్కృతి, మరే దేశంలోనూ లేని ఉన్నతమైన జ్ఞాన సంపద ఉన్న తమ జాతికి పట్టిన దుర్గతిని గురించి వారు ఖచ్చితంగా విచారిస్తూ ఉంటారు. మరో సాంస్కృతిక పునరుజ్జీవనం దిశగా ఈ దేశం ఖచ్చితంగా దూసుకువెళుతుంది. అది ఎప్పుడు జరుగుతుందనేది, ఎవరు నాయకత్వం వహిస్తారు అనేది ఇప్పుడే చెప్పలేకపోవచ్చు. నేను ఇక్కడ హిందూ తీవ్రవాదాన్ని సమర్థించడం లేదు అలాగని వ్యతిరేకించడం లేదు. తీవ్రవాదం ఏ రూపంలో ఉన్నా కాని అది ఖండనీయమే. కాని ఎదుటి వారు హింసకు దిగినప్పుడు మనం హింసకు దిగకుండా శాంత వచనాలు వల్లిస్తే ఎంత హాని జరిగిందో ఇప్పటి వరకు అందరూ ప్రత్యక్షంగా చూసారు. హింసకు హింస పరిష్కారం కాకపోవచ్చు కాని వేరే దారి లేకపోతే మాత్రం హింసే శరణ్యమవుతుంది.
భారతదేశ చరిత్ర తెలిసిన వాళ్ళెవరయినా ఈ దేశం ఇప్పటివరకు ఎవ్వరిమీదా దాడి చేయడం గాని, ఇతర మతాలతో సామరస్యంగా లేకపోవడం గాని చేయలేదనే నిజాన్ని గ్రహించే ఉంటారు. ప్రపంచంలోని ఏ దేశంలోనూ లేని విధంగా అనేక పెద్దమతాలు భారతదేశంలో పుట్టాయి. బౌద్ధం, జైనం, సిక్కుమతం, ఇంకా హిందూ మతంలోనే అనేక శాఖలు ఈ గడ్డపై పుట్టాయి. ఎప్పుడూ ఏ మతంతోను భారతదేశ సంస్కృతి ఘర్షణ పడినట్లుగా చరిత్రలో లేదు. దానికి బదులుగా అన్ని మతాలను తనకు అనుగుణంగా మార్చుకుని, లేదా వాటికి తగ్గట్లుగా తనని తాను సంస్కరించుకుని, భారతీయ సంస్కృతి ప్రపంచంలోనే ఒక విశిష్టమైన సంస్కృతిగా రూపుదిద్దుకుంది. సరిహద్దులకు ఆవల నుండి వచ్చిన అనేక ఇతర మతాల వారిని కూడా అంటే కిరస్తానీయులను, ముస్లింలను కూడా తనతో పాటు కలుపుకుని ముందుకు వెళుతుంది విశిష్టమైన భారతజాతి. మీరు ప్రపంచంలో మిగతా దేశాలను గమనించండి. ఎక్కడైనా ఒక మతం ప్రబలంగా ఉంది అంటే దానర్థం ఇతర మతస్థులు ఆయా దేశాల్లో ఇబ్బందులు ఎదుర్కొంటున్నారని మనం తెలుసుకోవచ్చు. క్రిసెండమ్‌ (అంటే క్రిష్టియన్‌ మతం ఉన్న దేశాలు) ముస్లింలకు ఎటువంటి ప్రాధాన్యత ఉండదు. అదే సమయంలో ఇస్లామిక్‌ దేశాలలో పరిస్థితులు ఎలా ఉంటాయో అందరికీ తెలుసు. అక్కడ ఇస్లాం తప్ప మరో మతానికి ఎట్టిపరిస్థితిలోను, ఆఖరికి కలలో కూడా చోటు ఉండదు. కనీసం ఎవరి మతం గురించి వారు ప్రచారం చేసుకోవడానికి కూడా అక్కడ ఆంక్షలుంటాయి. ఆ దేశాలలో పనిచేసే హిందువులు తాము అక్కడికి తీసుకెళ్ళే పంచాంగం క్యాలండర్లలో కూడా హిందు దేవుళ్ళ బొమ్మలు లేకుండా జాగ్రత్త పడుతుంటారు. ఎందుకంటే అటువంటి క్యాలెండర్లని ఎయిర్‌పోర్టులోనే చింపి చెత్తలో పడేస్తారట. మతం విషయంలో అక్కడ కఠినంగా ఉంటారు. కాని భారతదేశం యొక్క విషయాన్ని తీసుకోండి. ఇక్కడ అటువంటి పరిస్థితిని కలలో కూడా ఊహించలేము. ఇక్కడ అన్ని మతాల వాళ్ళు పైకి కలిసి సహజీవనం చేస్తున్నట్లుగానే కనిపిస్తూ ఉంటారు. మనం కూడా అలాగే చెప్పుకుంటూ ఉంటాం. కాని వాస్తవ పరిస్థితి వేరు. మైనారిటీ మతాలకు చెందిన ప్రజలు మెజారిటీ ప్రజల మనోభావాలను దెబ్బతీస్తూనే ఉంటారు. వారి సంస్కృతిని విమర్శిస్తూనో, ద్వేషిస్తూనో కాలం గడుపుతారు. విగ్రహారాధన చేస్తే పాపం అంటుతుంది అంటాడు ఒకడు. ఆడవాళ్ళందరూ బొట్టు బిళ్లలు ధరించవద్దు అంటాడు మరొకడు. పుష్కరాలలో, హిందూ పండుగలు చేసుకొనే చోట, వారి పుణ్య క్షేత్రాలలో పాంప్లెట్స్‌ పంచుతూ కనబడతాడు ఇంకొకడు. అసలివన్నీ ఎందుకు? ఏకంగా బాంబులేసి చంపేస్తే వారే (హిందువులే) దారిలోకొస్తారు అని నమ్ముతాడు మరో మతం వాడు. కాని ఎప్పుడూ ఎవర్నీ నిందితులుగా ఇక్కడ చూపించలేదే. ఏ కోర్టు వారికి శిక్ష వేసిన పాపాన పోలేదే. పార్లమెంట్‌ మీద దాడి చేసిన వాళ్ళని, తాజ్‌ హోటల్‌లో మారణహోమం సాగించిన వారిని మీనం మేషం లెక్కిస్తూ, మూడు పూటలా శుభ్రంగా మేపుతున్నాం కదా. ఇంకా సిగ్గు లేని రాజకీయ నాయకులే అటువంటి వారిని వెనకేసుకుని మాట్లాడడం మనం పబ్లిక్‌గా చూస్తూ ఉంటాం. ఇంత జరిగినా కూడా ఈ దేశంలో హిందూ తీవ్రవాదం ఉందనడం సిగ్గుచేటు. అవి రాహుల్ గాంధీ వంటి వ్యక్తికి తగని మాటలు.
ఒకటి మాత్రం నిజం. ఈ దేశంలో మెజారిటీ ప్రజలు తమకు జరుగుతున్న అన్యాయాన్ని చూస్తూ ఉన్నారు. కాని మౌనంగా మాత్రం లేరు. ప్రపంచంలోనే ఒక విశిష్టమైన సంస్కృతి, మరే దేశంలోనూ లేని ఉన్నతమైన జ్ఞాన సంపద ఉన్న తమ జాతికి పట్టిన దుర్గతిని గురించి వారు ఖచ్చితంగా విచారిస్తూ ఉంటారు. మరో సాంస్కృతిక పునరుజ్జీవనం దిశగా ఈ దేశం ఖచ్చితంగా దూసుకువెళుతుంది. అది ఎప్పుడు జరుగుతుందనేది, ఎవరు నాయకత్వం వహిస్తారు అనేది ఇప్పుడే చెప్పలేకపోవచ్చు. నేను ఇక్కడ హిందూ తీవ్రవాదాన్ని సమర్థించడం లేదు అలాగని వ్యతిరేకించడం లేదు. తీవ్రవాదం ఏ రూపంలో ఉన్నా కాని అది ఖండనీయమే. కాని ఎదుటి వారు హింసకు దిగినప్పుడు మనం హింసకు దిగకుండా శాంత వచనాలు వల్లిస్తే ఎంత హాని జరిగిందో ఇప్పటి వరకు అందరూ ప్రత్యక్షంగా చూసారు. హింసకు హింస పరిష్కారం కాకపోవచ్చు కాని వేరే దారి లేకపోతే మాత్రం హింసే శరణ్యమవుతుంది.
