ఎన్నో సొబగులు, అలంకారాలు, నుడికారాలు, పలకడంలో కమ్మదనం వంటివి తెలుగు భాషకు ఎనలేని ప్రాముఖ్యాన్ని తెచ్చిపెట్టాయి. కేవలం శబ్ద సౌందర్య పరంగానే కాక, అక్షరాలు కూడా ఎంతో పొందికగా, బింకంగా ఉంటూ పలికేవారితో పాటు, చూసేవారికి కూడా చవులూరిస్తాయి తెలుగు అక్షరాలు. ‘‘నా అక్షరాలు వెన్నెలలో ఆడుకొనే అందమైన ఆడపిల్లలు’’ అంటారు ప్రముఖ కవి మన్నెంకొండ బాలగంగాధర్‌ తిలక్‌. ఆధునిక కవులతో పాటు, తెలుగు కన్నడ నేలల్ని ఏకఛత్రాధిపత్యంగా ఏలిన కవి రాజు ‘‘శ్రీకృష్ణదేవరాయలు’’ చక్రవర్తి మాత్రమే కాక స్వయంగా కవి కూడా. ఆయన రాసిన ‘‘ఆముక్త మాల్యద’’ కావ్యం అజరామరమైనది. అటువంటి మహారాజు నోటివెంట ‘‘దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స’’ అని వినడమే ప్రతి తెలుగు వాడికి రోమాలు నిక్కబొడుచుకొనేలా చేస్తుంది. ఆంగ్లేయుడైన సి.పి.బ్రౌన్‌ తెలుగు భాషకున్న గొప్పదనాన్ని గ్రహించినందువల్లనే తెలుగులో విశేష కృషి సలిపి, మొట్టమొదటి తెలుగు ఆంగ్ల నిఘంటువును వెలువరించాడు. ఆయన నిఘంటువుని పరిశీలిస్తే, కేవలం తెలుగుకు ఆంగ్లపదాన్ని చెప్పడమే కాకుండా, ఆయా పదాలు రామాయణ, భారత పురాణాలు, వేమన, సుమతీ శతకాలలో ఏఏ సందర్భాలలో ప్రస్తావించబడ్డాయో సోదాహణగా తెలియజేసారు. అటువంటి బ్రౌణ్య నిఘంటువును తిరిగేస్తే చాలు, తెలుగు భాష కరతలామలకమవుతుంది. తెలుగు అజంత భాష. అంటే తెలుగు భాషలోని ప్రతి పదం అచ్చుతో అంతమవుతుంది. దాని వలన తెలుగుని రాగయుక్తంగా పాడుకోవడానికి కూడా అనువుగా ఉంటుంది. అందుకే యూరోపియన్‌ భాషల్లో మరో అజంత భాష అయిన ‘‘ఇటాలియన్‌’’తో పోల్చి ‘‘ఇటాలియన్‌ ఆఫ్‌ ది ఈస్ట్‌’’ అని యూరోపియన్‌ పండితులచే కీర్తించబడిరది. పోతన పద్యాలు, అన్నమయ్య పదకవితలు తెలుగుకున్న సహజసిద్దమైన అందాన్ని మరింత ఇనుమడిరపజేసాయి అనడంలో సందేహం లేదు. అక్షర సేద్యం చేసే కవులకు, అవధానం చేసే పండితులకు, రాగాలు తీసే గాయకులకు అత్యంత అనువైన మనోహరమైన భాష తెలుగు మాత్రమే. అందుకే జస్టిస్‌ ఎన్‌.వి.రమణగారు తెలుగుని పల్లకిలో పెట్టుకుని, ప్రపంచమంతా మోస్తున్నారు. ఒక తెలుగు వాడిగా ప్రతి ఒక్క తెలుగు వాడికి అనుసరణీయుడు అవుతున్నారు.
ఇటీవలి కాలంలో అమ్మభాషను నిదారించడం ఒక సరికొత్త పోకడగా మొదలయింది. పొట్టకూటి కోసం అయితేనేమి, నలుగురిలో గొప్పగా చెలామణి అయ్యే పేరుతోనేమి పరభాషా మోజు పట్టి, తెలుగును భ్రష్టుపట్టిస్తున్నారు. కొంత మంది రాజకీయ నాయకులు కూడా ప్రజలకు మాతృభాషను దూరంచేసే పనిలో పోటీ పడుతున్నారు. అసలు తెలుగు నేర్చుకొంటేనే అదేదో నేరం అన్నట్లుగా ప్రకటనలు చేస్తున్నారు. ప్రభుత్వ పాఠశాలల్లో తెలుగుని పూర్తిగా నిర్మూలించడానికి కంకణం కట్టుకున్నారు నేటి పాలకులు. పరాయి భాషను నేర్చుకుంటేనే అభివృద్ధి అని, మనం బ్రతకాలి అంటే అమ్మభాషను చంపేయాలని సుద్దులు చెబుతున్నారు. ఎందరో మేధావులు, శాస్త్రవేత్తలు, నాయకులు, పారిశ్రామికవేత్తలు మాతృభాషలోనే చదువుకుని అత్యున్నత స్థానాల్ని అలంకరించారనేది విస్మరించరాదు. వీధి బడిలో చదువుకుని రాష్ట్రపతులు అయినవారు ఉన్నారు. గొప్ప శాస్త్ర వేత్తలుగా అనేక ఆవిష్కరణలు చేసిన వారు కూడా ప్రభుత్వ బడిలోనే ఓనమాలు దిద్దిన వారు అనేది మరువకూడదు.
ప్రపంచంలో ఎన్నో నాగరిక దేశాలు, అభివృద్ధి చెందిన దేశాలు కూడా మాతృభాషలో చదవడం వల్లనే గొప్ప దేశాలుగా మారాయి. జర్మనీ, జపాన్‌, చైనా, ఫ్రాన్స్‌ వంటి చాలా దేశాల్లో ఇప్పటికీ మాతృభాషకే అగ్రతాంబూలం. ఆంగ్లాన్ని కేవలం అవసరం వరకే నేర్పుతారు. అంతే గాని, పరాయి భాష నేర్చుకొన్నంత మాత్రాన గొప్పవారయి పోతారు అనేది ఒట్టి అపోహ మాత్రమే. పిల్లల్ని ఇంట్లో తాము మాట్లాడే భాష నుండి దూరం చేసి, ఇంగ్లీష్‌లో చిలుకపలుకులు నేర్పితే, వారు బానిస బుద్దితో బయటకు వస్తారు తప్ప, స్వతంత్ర ఆలోచనా పరులై దేశాన్ని ఉద్దరించేది ఏదీ ఉండదు. ఈ విషయాన్ని ప్రతి తల్లిదండ్రులు తప్పని సరిగా గుర్తుంచుకోవాలి. ఒక వేళ బయట బళ్ళో ఇంగ్లీష్‌ మాధ్యమంలో చదువు నేర్పినప్పటికీ ఇంట్లో తెలుగులో మాట్లాడడం, తెలుగు సంస్కారాన్ని గరపడం, తెలుగు బంధాల్ని అల్లుకోవడం వంటివి పిల్లలకు నేర్పడం తమ బాధ్యతగా చేసుకోవాలి. మాతృభాషని మరిచిన సమాజం చుక్కాని లేని నావలాగా దిక్కులేనిదిగా మారుతుంది. ప్రజల మధ్య సంబంధాలు మెరుగుపడడానికి భాష ఒక మంచి మాధ్యమంగా ఉపయోగపడుతుంది. దీనిని ప్రతి ఒక్కరూ గుర్తెరిగి, తెలుగుని పరిరక్షించుకుని, మంచి సమాజం వైపు అడుగులు పడాల్సిన అవసరాన్ని జస్టిస్‌ ఎన్‌.వి.రమణగారు మరొక్క సారి గుర్తు చేసారు.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.